Η πόλις

πόσες φορές προσπαθήσαμε ν' αφήσουμε πίσω ο καθένας την δική του "πόλη"... μάταια όμως... ο εαυτός μας αποτελείται και από το παρελθόν...τα λάθη που κάναμε ακόμα κι αν μετανοιώσαμε γι' αυτά,είναι ακατόρθωτο να τ' αλλάξουμε... πάντα θα μας στοιχειώνουν, θα μας ακολουθούν... θα είναι κομμάτι του εαυτού μας...
Έρχεται όμως μια μέρα που πραγματικά θες να τ' αφήσεις όλα πίσω και να βάλεις μπρος για μια νέα Ιθάκη μακριά απο το παρελθόν και τα λάθη σου.... κι αλήθεια το πιστεύω πια πως με πολλή θέληση δεν είναι ακατόρθωτο... πως κάποτε μπορεί να έρθει η στιγμή που η "πόλις" θα σταματήσει να μας στοιχειώνει και τότε πραγματικά θα είμαστε ελεύθεροι από το παρελθόν και απ' όσα το θυμίζουν, για να ζήσουμε για το τώρα, για το αύριο και για όλα αυτά που ονειρευτήκαμε μακριά από την στοιχειωμένη "πόλη" του παρελθόντος!!

μου λείπεις

Έρχεσε στα όνειρα μου ξανά... κάθε βράδυ...σχεδόν έξι μήνες από το τέλος μας.. και μου λείπεις...δεν φαντάζεσαι πόσο... Σε ονειρεύομαι όπως τότε... κοιμάμαι και ζω ξανά τις στιγμές μας...τόσο ζωντανές.. τόσο αληθινές...και ξυπνάω το πρωί και εσύ πουθενά... έξω από την ζωή μου.. και για όλα φταίω εγώ...που σ' άφησα να φύγεις μακριά μου... που δεν το προσπάθησα όπως σου υποσχέθηκα... μα φταις κι εσύ...που έφυγες τόσο εύκολα...θα σε περιμένω όμως όσο χρειαστεί... Δυο  χρόνια και κάτι έμειναν...και θα 'ρθω ξανά σε σένα όπως πρώτα... σου τ' ορκίζομαι...!!

Αχ μοναξιά μου...

Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν... Γεγονός!!!
Τι μας μένει;; Οι αναμνήσεις...οι ωραίες μας στιγμές... ακόμα και τα άσχημα.. Και μετά το τέλος τι;;
Κάθε τέλος μια καινούρια αρχή... Κι αυτό γεγονός!!!
Αλλά πως κάνεις την καινούρια αρχή μετά από ένα οδυνηρό τέλος ;;;
Λοιπόν, σημασία έχει να βρούμε το θάρρος και την δύναμη να προχωρήσουμε. Να καταφέρουμε να σταθούμε στα πόδια μας, να πιστέψουμε στον εαυτό μας. Εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις...Τελικα;;;

"Μοναξιά καλή μου φίλη", μαζί σου μπορώ να βρω τον εαυτό μου ν' αναγνωρίσω τα λάθη μου, να αναθεωρήσω, να κάνω τους απολογισμούς μου.. Κι ας σ' έχω μισήσει τόσες φορές που μου κράτησες παρέα... Τελικά σε χρειαζόμουν για να βρω τον εαυτό μου, για να σταθώ στα πόδια μου. Ναι μαζί σου έκλαψα, φώναξα, πόνεσα βαθιά μέσα μου και έβγαλα ότι με πόνεσε προς τα έξω. Μαζί σου σκάλισα ξανά και ξανά τις πληγές μου μέχρι να σταματήσουν να με πονούν. Εσύ ήσουν δίπλα μου στα δύσκολα, εσύ με ξέρεις πως είμαι στα χειρότερα μου, κι ας σε διώχνω στα καλά μου από δίπλα μου. Και τελικά με βοήθησες, καινούρια αρχή, καινούρια εγώ. Να στέκομαι στα πόδια μου, και να μην χρειάζομαι κανένα. Να μπορώ να τα καταφέρω μόνη μου. Εγώ για μένα, και για κανένα. Καιρός να σκεφτώ τον εαυτό μου, να κάνω κάτι για μένα. Να ζήσω όσα δεν έζησα μέχρι τώρα!!! Σ' ευχαριστώ μοναξιά μου που με βοήθησες... κι ας μην σε εκτίμησα ποτέ μου όταν δεν σε χρειαζόμουν!!!

Ναι με παρέα την μοναξιά για λίγο μπορείς να βρεις τις δυνάμεις σου, να σταθείς στα πόδια σου, φτάνει να συνειδητοποιήσεις τα λάθη σου, τι σε πληγώνει, τι σε προσγειώνει και να το αντιμετωπίσεις κατάματα !!  Μόνο τότε θα ξαναγεννηθείς μέσα απ' τις στάχτες σου, πιο δυνατά, πιο σταθερά. Στο τέλος αξίζει ο λίγος πόνος για μια καινούρια αρχή.

Αν κάτι μπορείς να το ονειρευτείς μπορείς και να το πραγματοποιήσεις! Walt Disney.

Αν κάτι μπορείς να το ονειρευτείς μπορείς και να το πραγματοποιήσεις! Walt Disney.

Ίσως αυτό θα ήταν ένας πολύ καλός τρόπος να ζεις!! Ένα όνειρο μπορεί να γίνει αληθινό αρκεί και μόνο το γεγονός ότι μπορείς να το ονειρευτείς.. Υπάρχουν όμως κάποιες φορές που δεν αρκεί να ονειρεύεσαι κάτι.. Χρειάζεται να παλέψεις γι’ αυτό, να ρισκάρεις, να αφοσιώσεις όλο σου το είναι και όλες σου τις δυνάμεις με σκοπό να πετύχεις το όνειρο, όσο άπιαστο κι αν είναι.

Υπάρχουν άνθρωποι που χωρίς  να καταβάλουν ιδιαίτερη προσπάθεια πραγματοποιούν τα όνειρα τους, κι άλλοι πάλι που για να τα καταφέρουν θυσιάζουν ακόμη και τον εαυτό τους. Ναι για ένα όνειρο. Η διαφορά τους μεγάλη!!! Οι άνθρωποι που πάλεψαν γι’ αυτό σίγουρα θα παλέψουν να το κρατήσουν ζωντανό και θα το ζήσουν με όλη τους την ψυχή. Αντίθετα όσοι δεν θυσίασαν και πολλά γι’ αυτό πολλές φορές δεν εκτιμούν και ιδιαίτερα το γεγονός ότι το πραγματοποίησαν αφού συνήθως το θεωρούν ακόμη και δεδομένο, το ξεχνούν και ασχολούνται με νέα όνειρα χωρίς καν να το ζήσουν.

Για μένα, τα όνειρα υπάρχουν για να μας κάνουν να παλεύουμε, για να δίνουν λόγο στις πράξεις μας, για να μπορούν να μας ωθούν ένα βήμα παραπέρα, κάθε μέρα ένα βήμα πιο κοντά στο όνειρο. Έμαθα να εκτιμώ τα όνειρα των ανθρώπων που κοπιάζουν για να τα πραγματοποιήσουν, που ξέρω πόσο λαχταρούσαν κάτι… γιατί πολύ απλά ξέρω πόσο θα εκτιμήσουν το όνειρο όταν γίνει πραγματικότητα, όταν θα το ζήσουν.

Για να πραγματοποιήσεις το όνειρο αρκεί να το ονειρευτείς, όχι μόνο να το ονειρευτείς αλλά και να το θελήσεις με όλη σου την ψυχή, να το λαχταράς και να παλέψεις για να το κάνεις πραγματικότητα, μόνο τότε θα το εκτιμήσεις πραγματικά και θα το χαρείς. Κάνε όνειρα, πάλεψε, κάνε τα πραγματικότητα, και τότε θα καταλάβεις ότι έζησες!!!! 

Ερωτας...

Έρωτας είναι να κοιτάς τα μάτια μου και να λιώνεις για μένα,κι εγώ για σένα..για ένα άγγιγμα, για ένα φιλί.. Έρωτας είναι να θέλω να είμαι μαζί σου για την υπόλοιπη μου ζωή...να προσπαθώ να πραγματοποιήσω τα όνειρα που κάνουμε μαζί...Έρωτας είναι ακόμα και  πιο απλή στιγμή μαζί σου να με γεμίζει ευτυχία...Έρωτας είναι.....Σ' αγαπώ...

....

Ρισκάρω σημαίνει προχωρώ σε μια ενέργεια αποδεχόμενος την πιθανότητα μιας άσχημης τροπής, δηλαδή της αποτυχίας ή της μη επίτευξης του στόχου μου.

Υπάρχουν κάποιες στιγμές στη ζωή μας που στεκόμαστε απέναντι σε διλήμματα για τα οποία πρέπει να πάρουμε κάποιες αποφάσεις, κάποια ρίσκα, να κάνουμε κάποια βήματα –μικρά ή μεγάλα, σημαντικά ή ασήμαντα, να διαλέξουμε ανάμεσα στο «να το κάνω» και «να μην το κάνω». Διλήμματα τα οποία μπορεί να μας στοιχίσουν πολλά αν πάει κάτι στραβά. Η να μας βοηθήσουν αν όλα παν καλά και πετύχουμε αυτό που θέλουμε.

Κι ύστερα, έρχεται το πιο μεγάλο  δίλημμα, να ζήσω αυτό που έρχεται ή να πω όχι και να το εγκαταλείψω;; Μεγάλο ρίσκο, και πολλές φορές πίσω από κάθε «ναι » κρύβονται μεγάλες υποσχέσεις, πολλές ελπίδες, για ένα καλύτερο αύριο, για ένα μέλλον διαφορετικό, αλλιώτικο. Κι αν τελικά διαλέξω το «όχι »;;; Αν δεν πάρω το ρίσκο; Τότε τι γίνεται;; Μένω με την απορία τι θα γινόταν αν έλεγα «ναι»;;; Γιατί αν πω όχι ξέρω πως δεν αλλάζει και τίποτα ιδιαίτερο. Ενώ με ένα «ναι» ξέρω πως αλλάζουν πολλά, ίσως και τα πάντα.  Ξέρω όμως πως θέλω να ζω την κάθε μου στιγμή, να ζω αυτά που νοιώθω χωρίς φραγμούς, χωρίς πρέπει. Θέλω να ρισκάρω και θα το κάνω. Καλύτερα να μετανιώσω για κάτι που έκανα παρά για κάτι που δεν τόλμησα ποτέ να κάνω..

:)

Υπάρχουν φορες που απλά αγαπάς τον εαυτό σου γι' αυτό που είσαι!!Γι' αυτό που βλέπεις και ξέρεις εσύ ότι είσαι, γι' αυτά που νοιώθεις, που αισθάνεσαι. Χωρίς λόγο, απλά αγαπάς αυτό που είσαι.
Τέτοιες στιγμές ειναι που δεν σε νοιάζουν τα λόγια του κόσμου, η γνώμη τους για σένα. Είσαι αυτό που είσαι και δεν χρωστάς εξηγήσεις σε κανένα!!!!
Υπάρχουν όμως κι άλλες φορές που αγαπάς τον εαυτό σου επειδή μπορούν να σ' αγαπήσουν και οι άλλοι. Επειδή μπορεί κάποιος να σε κάνει να νοιώσεις όμορφα.. Όμορφα γιατί μπορείς μέσα από τα μάτια του να δεις τον εαυτό σου σαν κάτι ωραίο, κάτι σημαντικό. Και τι πιο όμορφο όταν αυτός ο κάποιος για σένα σημαίνει κάτι, ή μαλλον πολλά!!! :)